Een paar weken voor zijn overlijden vroeg ik mijn vader of ik zijn grafkist mocht maken. “Dat is mooi werk jongen” antwoordde hij. En zo kreeg ik een troostrijke activiteit om mijn gedachten te verzetten als het me even te druk werd rondom zijn bed. Vertrouwde kussentjes en doeken completeerden het persoonlijke.
Ik kreeg heel veel positieve reacties, het leek veel mensen mooi zelf een grafkist voor je dierbare te kunnen maken – en dat is het ook. En zo bedacht ik dat ik mensen die dat ook zouden willen, zou kunnen begeleiden. Het is jullie project, en het wordt jullie kist, maar ik kan jullie waar nodig helpen met advies, gereedschap, een werkplek, hout. En als jullie in tijdnood mochten komen, garandeer ik dat de kist alsnog op tijd af komt.